تأثیر محیط ترکیبی آموزش زبان در یادگیری دستور زبان و لغات در فارسی‌آموزان غیرایرانی سطح متوسط (مقاله علمی پژوهشی)

Abstract

مبنای این تحقیق بررسی تأثیر یادگیری ترکیبی[1]یا تلفیقی بر میزان یادگیری دستور زبان و واژه‌های فارسی‌آموزان سطح متوسط است. هدف از یادگیری ترکیبی یا همان بهره‌گیری از مواد آزمایشی گوناگون درهم‌آمیختن مناسب مواد آموزشی معمولی و سنتی کلاس‌های حضوری با فناوری نوین است. جامعه‌ی آماری این تحقیق زبان‌آموزان خارجی حاضر در ایران است که به یادگیری زبان فارسی مشغول‌اند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش 60 زبان‌آموز خارجی سطح متوسط بودند که در مؤسسات ایرانی واقع در شهر تهران زبان فارسی می‌خواندند. آن‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه سی‌تایی شامل گروه گواه (گروه از راه دور) و گروه آزمایشی (گروه تلفیقی) تقسیم شدند. نمونه‌گیری به‌صورت غیرتصادفی انجام گرفت. در این تحقیق، از طرحی نیمه‌آزمایشی پیروی شد و هم‌سان‌سازی شرکت‌کنندگان آن به‌‌لحاظ مهارت زبانی، دستور زبان و دانش زبانی پیش از بررسی انجام شد. بعد از اجرای روند، پس‌آزمون دستور زبان و واژه به شرکت‌کنندگان داده شد. یافته‌های تحقیق حاضر نشان می‌دهد که محیط یادگیری تلفیقی تأثیر چشمگیری بر گسترش دانش دستوری و لغوی زبان‌آموزان دارد. نتایچ تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) نشان داد که زبان‌آموزان گروه تلفیقی نسبت‌به گروه از راه دور در آزمون‌های دانش واژه‌ها و دستور زبان به‌مراتب عملکرد بهتری داشتند. نتایج این تحقیق می‌تواند برای محققان، معلمان و زبان‌شناسان مفید باشد.[1]. blended