بررسی اجمالی مَثَل‌های چینی و فارسی (توصیف و تحلیلی مقابله‌ای)‌

Abstract

مطالعه تطبیقی ‌مثل‌‌های چینی و فارسی‌ می‌تواند از یک سو درک فرهنگ متقابل را در بین مردم چین و ایران افزایش دهد و از سوی دیگر، در آموزش زبان‌های ‌چینی و فارسی مورد استفاده قرار گیرد تا زبان‌آموزان نیز‌ بتوانند بهتر زبان و فرهنگ دو کشور را درک کنند. با توجه به این که برای دسته‌بندی آموزشی مَثَل‌های دو زبان چینی و فارسی، پژوهشی صورت نگرفته است در این پژوهش با استفاده از ویژگی‌های صوری و معنایی، مَثَل‌های چینی و فارسی در قالب چهار گروه طبقه‌بندی و توصیف شده‌اند: دسته نخست مَثَل‌هایی با معنای لفظی و ضمنی همسان، دسته دوم مَثَل‌های دارای معنای لفظی همسان و معنای ضمنی ناهمسان، دسته سوم مَثَل‌هایی با معنای لفظی ناهمسان و معنای ضمنی همسان و دسته چهارم مَثَل‌های دارای معنای لفظی و ضمنی ناهمسان. دسته‌بندی چهارگانۀ ‌مَثَل‌های چینی و فارسی و نمونه‌های استخراج شده از منبع مورد نظر حاکی از آن است که مثل‌های دارای معنای لفظی و ضمنی ناهمسان رتبه اول بیشترین تعداد مثل‌ها را دارد؛ مثل‌هایی با معنای لفظی و ضمنی همسان در رتبه دوم، مثل‌های دارای معنای لفظی ناهمسان و معنای ضمنی همسان رتبه سوم و مثل‌های دارای معنای لفظی همسان و معنای ضمنی ناهمسان در رتبه چهارم بیشترین تعداد مثل‌های چینی و فارسی هستند. به نظر می‌رسد پیامد آموزشی این پژوهش می‌تواند این باشد که مثل‌های فارسی دارای معنای لفظی و ضمنی همسان با مثل‌های معادل چینی را می‌توان در سطح پایه آموزش داد؛ مثل‌های فارسی دارای معنای لفظی ناهمسان و معنای ضمنی همسان با مثل‌های معادل چینی در سطح میانی، مثل‌‌های فارسی دارای معنای لفظی همسان و معنای ضمنی ناهمسان با مثل‌های معادل چینی در سطح پیشرفته و مثل‌های فارسی دارای معنای لفظی و ضمنی ناهمسان در همه سطوح قابلیت یاددهی و یادگیری اثربخش‌تر داشته باشند.