ارزیابی محتوای دستوری مجموعه کتاب های آموزش نوین زبان فارسی

Abstract

دستور آموزشی بخش مهمی از آموزش زبان فارسی به غیر فارسیزبانان است و با پیچیدگی‌ها و اصولی که دارد همواره نقد و بررسی ویژه‌ای را می‌طلبد. در همین راستا پژوهش حاضر به ارزیابی و نقد محتوای دستوری کتاب‌های آموزش نوین زبان فارسی از منظر رویکرد دستور آموزشی می‌پردازد. برای این منظور ابتدا مجموعه کتاب‌های یاد شده از لحاظ محتوای دستوری توصیف شد، سپس محتوا، روش، شیوه ارائه مطالب، مخاطب و تمرین‌های دستوری کتاب بر اساس مهمترین ویژگی‌های دستور آموزشی یعنی همراهی آموزش دستور و واژه، بافتمداری، طرح دستوری، و آموزش چرخه‌ای و تدریجی تحلیل گردید و در نهایت نارسایی‌های دستوری مجموعه در پنج حوزه نادرستی‌ها، نام گذاری اصطلاحات دستوری، جملات نمونه و نگارش ارزیابی و نقد شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که قواعد دستور آموزشی بازتاب نافرجامی در این مجموعه دارد و همچنین محتوای دستوری این کتاب‌ها غیر منطقی و نارسا است و صورتی چرخه‌ای و تدریجی ندارد و اساس محتوایی دستور در این مجموعه فراتر از هر منظر و رویکردی، از دستور زبان صحیح فارسی فاصله دارد و نیازمند اصلاحاتی اساسی است.