بررسی تأثیر تعادل زندگی خانوادگی-کاری بر رفاه ذهنی با توجه به نقش تعدیل‌کننده کناره‌گیری روان‌شناختی

Abstract

احساس خشنودی کارکنان از جمله مسائل مربوط به حوزه روان‌شناسی صنعتی است که امروزه مدیران و محققان را به تأمل واداشته است. از طرفی ایجاد تعادل در زندگی خانوادگی-کاری نیز از پارامترهای مهم و حیاتی جامعه صنعتی شده است. از این‌رو پژوهش حاضر به بررسی تأثیر تعادل بین زندگی خانوادگی-کاری بر رفاه ذهنی پرستاران بیمارستان‌های وابسته به ناجا با توجه به کناره‌گیری روان‌شناختی می‌پردازد. هدف کاربردی است و به‌دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا کناره‌گیری روان‌شناختی می‌تواند نقش تعدیل‌کنندگی داشته باشد؟ روش تحقیق توصیفی همبستگی است و داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه گردآوری شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و نرم‌افزار معادلات ساختاری Warp PLS تحلیل شده است. تحلیل‌ها نشان داد که تعادل بین زندگی خانوادگی-کاری تأثیر مثبت و معناداری بر روی رفاه ذهنی کارکنان دارد؛ بنابراین می‌توان با برنامه‌ریزی درست کارکردهای بیمارستان و طراحی صحیح کارراهه شغلی، رفاه ذهنی کارکنان را رغم زد. اما پدیده کناره‌گیری روان‌شناختی نتوانست نقش تعدیل‌کننده را ایفا کند؛ بنابراین باید به الگوهای عاطفی و احساسی پرستاران بیشتر توجه شود.