سعادت متعالیه از منظر آیت الله جوادی آملی

Abstract

سعادت از دغدغه‏ها و آرمان‌های اصلی آدمی است و انسان‏ها همواره به دنبال حقیقتِ سعادت و راه رسیدن به آن بوده‌اند. به نظر می‏رسد سعادت متعالی را بتوان حداقل از سه جهت تبیین کرد: یکی از جهت معناشناسی؛ دوم از منظر وجودشناسی و بررسی حقیقی بودن سعادت، ارادی و فطری بودن آن و عوامل مؤثر در نیل به آن و سوم از حیث معرفت‏شناسی و بررسی راه‏ آگاه شدن از سعادتمندی خود و چگونگی مراقبت از آن، کافی نبودن عقل برای رساندن آدمی به سعادت و نقش سعادت در معرفت‏شناسی. این مقاله با روشی توصیفی ـ تحلیلی به بررسی این سه مسئله از منظر آیت‌الله جوادی آملی می‌پردازد.