لزوم بهسازی روش‌های تدریس دروس ترجمة عملی: طرحی برای تدریس ترجمة ادبی

Abstract

در این نوشتار ضمن تأکید بر لزوم بهسازی روش‌های آموزش دروس ترجمة عملی در مقطع کارشناسی رشتة مترجمی زبان انگلیسی، طرحی برای آموزش ترجمه ادبی ارائه شده است. در این طرح، که مبتنی بر رویکرد ساخت‌گرایی - اجتماعی است، بر نقش هدایتگر تمرین و پروژه به عنوان ابزارهای سکوساز در یادگیری متمرکز شده‌ایم و در طراحی آن‌ها به مسائلی همچون تلفیق نظریه و عمل، نیازهای ترجمه‌آموزان و ترویج کار گروهی توجه کرده‌ایم. تربیت مترجم، از دیدگاهرویکرد ساخت‌گرایی - اجتماعی، فرایندی پویا و تعاملی است و بر توانمند ساختن دانشجویان، اعتلا بخشیدن به نقش هدایتگری مدرسان و متمرکز ساختن تدریس بر یادگیری به منزلة فعالیتی ذاتاً اجتماعی مبتنی است. بر این اساس، طرحی برای تدریس درس ترجمة ادبی تنظیم کرده‌ایم که در آن تمرین و پروژه نقش کلیدی در فرایند آموزش و یادگیری دارند. بر این باوریم که کسب مهارت ترجمه در سطح پایین صرفاً با ترجمه کردن میسر نمی‌باشد، چرا که توانش‌ها در این سطح آگاهانه و قانون‌مدار عمل می‌کنند. بنابراین، در این نوشتار به ذکر نمونه‌هایی از تمرین و پروژه پرداخته‌ایم و شرحی از سازوکار، کارکردها و اهداف هر یک و چگونگی تعامل آن‌ها در ساختن کلیتی منسجم ارائه کرده‌ایم.