تأثیر به‏ کارگیری راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی‌آموزان غیرایرانی در مهارت نوشتاری

Abstract

راهبردها اقدامات آگاهانه‌ای هستند که زبان‌آموزان برای بهبود زبان­آموزی به‌کار می­برند. درواقع در حوزه­ی آموزش زبان راهبردهای یادگیری به زبان­آموز کمک می­کنند تا بتواند اطلاعات را فراگرفته، آن‌ها را ذخیره­سازی، سپس بازیابی کند و درنهایت مورد استفاده قرار دهد. ازاین­رو، اطلاع زبان­آموز و مدرس از اهمیت راهبردها در تسریع و اثربخشی فرایند یادگیری بسیار مؤثر است. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی‌آموزان در مهارت نوشتن می­پردازد. نمونه­ی­ آماری پژوهش، متشکل از 42 فارسی­آموز عربی­زبان زن و مرد بود که در بازه­ی سنی 18-20 سال قرار داشتند و در ترم پاییز 95 در دوره­ی پیشرفته مشغول یادگیری زبان فارسی بودند. ابزار پژوهش جهت سنجش میزان به‌کارگیری راهبردها، پرسش‌نامه­ی راهبردهای یادگیری زبان آکسفورد (1990) می­باشد و برای تعیین رابطه­ی به‌کارگیری راهبردهای یادگیری زبان فارسی با میزان موفقیت فارسی‌آموزان در مهارت نوشتن، از نمرات آنان در درس نگارش استفاده شد. تحلیل فرضیه­ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرتوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت گرفت و نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین به‌کارگیری راهبرد فراشناختی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه­ی معنی­دار مثبتی وجود دارد. این در حالی است که طبق یافته­های پژوهش، بین به‌کارگیری راهبرد­های اجتماعی و عاطفی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه­ی معنی­دار مثبتی وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که بین سه نوع راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی، راهبردهای فراشناختی باعث موفقیت فارسی‌آموزان در درس نگارش شده است و هرچه میزان به‌کارگیری راهبردهای فراشناختی افزایش بیابد، میزان موفقیت فارسی­آموز در درس نگارش نیز افزایش می­یابد. درنهایت پیشنهادهایی جهت آموزش راهبردها درکلا­س­های آموزش زبان فارسی ارائه گردید.