تاثیر تجددگرایى در کشورهاى غیر غربى (مورد آفریقا)

Abstract

مقدمه رویکرد من در این مساله، رویکرد یک دانشجوى فلسفه آفریقایى است. اما فلسفه چه سخنى براى ارائه در مقاله‏اى که موضوعش ارزیابى الهیاتى تجددگرایى است دارد؟ به نظر مى‏رسد که این مساله بیشتر به الهیات و علوم دینى مربوط مى‏شود تا فلسفه. پرسش دیگر آن است که آیا با چشم‏انداز فلسفى مى‏توان از «تاثیر تجددگرایى در کشورهاى غیرغربى‏» سخن گفت؟ <br />از فیلسوف مى‏خواهند که پدیده‏اى را فى‏نفسه تفسیر کند تا سرانجام، معنایى فراتر یافته و «جایگزینى محتمل‏» یا امکان «شناخت آن پدیده را به شیوه‏اى متفاوت‏» بیان کند. اما ظاهرا گستاخانه است‏براى فیلسوفى که در این باره یا در زمینه هر علم دیگر، به گونه‏اى جبران‏ناپذیر، غیرحرفه‏اى است. فلسفه، با این که به تعبیر هگل، همواره از همه دیرتر، از گرد راه مى‏رسد، با این حال چیزى براى عرضه در این باره که جهان چگونه باید باشد، دارد. وظیفه فلسفه آن است که این مسائل را، که معمولا در قالب الفاظ و مفاهیم علوم اجتماعى بیان مى‏شوند، در چارچوبى به مراتب بحث‏انگیزتر که عموما انسانى و حتى مابعدطبیعى است، جاى دهد. ولى در آفریقا ما درصدد برآمدیم تا معناى واقعى را صرفا در قالب مفاهیم دینى لمس کنیم. فلسفه طرحى کلى فراهم مى‏آورد تا علوم دینى بتوانند به تفسیر و شرح و بسط استدلالهاى فلسفى و علمى بپردازند. به نظر من، در پرداختن به این مساله اخلاقى باید سخن آخر را در ادیان جستجو کرد; زیرا براى پرده برداشتن از ژرف‏ترین معناى موقعیت کنونى و گشودن راههاى نوین به سوى آینده‏اى بهتر، یا دست‏کم آینده‏اى با رنج کمتر براى مونتو، (muntu) ،ادیان در مقایسه با فلسفه از موقعیت‏بهترى برخوردارند. ما در این تحلیل به دو نکته اساسى خواهیم پرداخت. در ابتدا و از همه مهم‏تر، تحولات عظیمى را که در آفریقا در جریان است و چالشهاى اخلاقى‏اى را که این تحولات براى مردم آفریقا ایجاد مى‏کنند، در یک نگاه کلى مورد بررسى قرار مى‏دهیم. در مرحله بعد، خواهیم کوشید تا الگویى «بدیل‏» از سنت ارتباطات آزادى‏بخش را به عنوان اخلاق ارتباطات براى مونتو معرفى کنیم. این الگوى بدیل در حال حاضر، چیزى بیش از پیشنهاد براى کشف و اکتشاف فراتر نیست