الگوی تعیین عوامل مؤثر بر ادراک چابکی در تدریس(مورد مطالعه؛ دانش‌آموزان دورة متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان)

Abstract

هدف پژوهش حاضر، الگوی تعیین عوامل مؤثر بر چابکی در تدریس بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعة آماری مورد مطالعة این پژوهش را همة دانش‌آموزان دورة دوم متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل داده‌اند. برای انتخاب نمونه از روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده شده است و تعداد 382 نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های عوامل مؤثر بر چابکی در تدریس (95/0= α)، توانمندسازی روان‌شناختی (91/0= α) و ادراک چابکی در تدریس (93/0= α) بوده است. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آزمون‌های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه گام‌به‌گام و مدل معادله ساختاری استفاده به عمل آمده است. به‌طور کلی یافته‌های پژوهش نشان داد، بین بهره‌گیری از انعطاف‌پذیری در تدریس، مهارت‌های مدیریت زمان و بهره‌گیری از مهارت‌های خلاق در فراگیران با توسعه تدریس چابکی ادراک شده در سطح 05/0>P رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، توانمندسازی شناختی، رابطة بین بهره‌گیری از مهارت‌های مدیریت زمان و انعطاف‌پذیری در تدریس و بهره‌گیری از مهارت‌های خلاقیت در تدریس فراگیران را با توسعة تدریس چابکی ادراک شده در سطح 05/0>P، میانجی‌گری می‌کند. نتایج نشان داد، الگوی مورد مطالعه در این پژوهش از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است.