الگوی ارتقای رفتار شهروندی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی

Abstract

هدف مقاله حاضر ارائه الگویی جهت ارتقای سطح رفتار شهروندی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی است. مفهوم سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به‌عنوان منبعی با ارزش اشاره دارد و با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضاء می‌شود. سلامت سازمانی مفهومی است که به ما اجازه می‌دهد تصویر بزرگی از سلامت سازمان داشته باشیم. در سازمان‌های سالم، کارمندان متعهد و وظیفه‌شناس و سودمند هستند و از روحیه و عملکرد بالایی برخوردارند. از سوی دیگر امروزه آنچه به‌عنوان عامل مؤثر در ارتقاء بهره‌وری سازمان مورد توجه قرار می‌گیرد، کارکنانی متعهد به سازمان هستند که فراتر از وظایف رسمی خود تلاش می‌کنند. محققان، این‌گونه کارکنان را دارای رفتار شهروندی سازمانی می‌دانند. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی و به‌طور مشخص مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعۀآماری، اعضای هیئت‌علمی و کارمندان دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی پیام نور استان گیلان هستند. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 125 نفر تعیین گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بوده که روایی آن با توجه به مبانی نظری و نظرات خبران تأیید شد و همچنین پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی متغیرها و آزمون فرضیه‌ها از مدل‌سازی مسیری ساختاری مرتبه دوم و نرم‌افزار اسمارت پی آل اس، استفاده‌شده است. نتایج نشان می‌دهد، هر سه فرضیه ارائه‌شده پذیرفته ‌شده است.