کاربرد پوشش های زیستی بر روی مقوای بسته بندی

Abstract

امروزه، پلاستیک­ های تهیه شده از مواد نفتی به دلیل در دسترس بودن، قیمت مناسب و داشتن ویژگی ­های عملکردی مطلوب مانند کشش ­پذیری خوب، مقاومت بالا به پاره شدن، ویژگی­ های ممانعتی عالی نسبت به اکسیژن و مواد معطر و قابلیت دوخت حرارتی مناسب به طور وسیع استفاده می­ شوند. آلودگی ناشی از مواد بسته­ بندی تولید شده از مواد نفتی که معمولاً زیست تخریب­ پذیر نیستند و مشکلات ناشی از روش ­های مختلف حذف این ترکیبات باعث شده که محققان در سال­ های اخیر در زمینه پلی­مرهای سازگار با محیط تحقیق کنند. از دهه 80 میلادی به پوشش­ های خوراکی توجّه بیشتری شده است زیرا زیست­ تخریب­ پذیری و ویژگی ممانعت­ کنندگی بالای آن ها در برابر گازها، مواد معطّر، میکروارگانیسم­ها و چربی­ها به ویژه در رطوبت­ های نسبی پایین به حفظ کیفیت و در تهیه، افزایش زمان ماندگاری محصول منجر می ­شود. پوشش­ های خوراکی از پروتئین­ ها، پلی­ساکاریدها و چربی­ها به صورت ترکیبی یا جداگانه استفاده می­ شود. مقاله مروری حاضر به طور خلاصه به بررسی توسعه ­های اخیر در کاربرد مواد به منظور بهبود خواص ممانعتی مقوا با تأکید روی پلی­مرهای بر پایه مواد زیستی می­ پردازد. عملکرد، فواید و مضرات تعدادی از مواد زیست پایه پلی­مری با جزئیات بیان شده است. نشاسته، مشتقات سلولز، کیتوزان، آلژینات، گلوتن گندم، پروتئین شیر چرخ شده، پلی­کاپرولاکتون، پلی­(لاکتیک اسید) و پلی­ هیدروکسی آلکانوات­ ها جزء این مواد هستند.