مطالعه‌ای کیفی از الگوی پیشران‌ها و پیامدهای مدیریت استعداد در سازمان

Abstract

زمینه و هدف: مدیریت استعداد به‌عنوان یکی از فرآیندهای استراتژیک در سازمان‌ها، نقش مهمی در شناسایی، جذب، توسعه و حفظ کارکنان کلیدی ایفا می‌کند. با افزایش رقابت در بازارهای جهانی و تغییرات سریع محیطی، سازمان‌ها به‌دنبال شناسایی پیشران‌های مؤثر بر مدیریت استعداد و پیامدهای آن هستند تا بتوانند به مزیت رقابتی پایدار دست یابند. بر این اساس، این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل کیفی پیشران‌های مؤثر بر مدیریت استعداد و بررسی پیامدهای آن در سازمان‌ها انجام شده است.روش‌شناسی: در این پژوهش از روش کیفی و راهبرد تحلیل ممضون استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل 20 نفر از مدیران و خبرگان صنعت پتروشیمی بود که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند و مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته با آن‌ها انجام شد. تحلیل داده‌های پژوهش از طریق کدگذاری در قالب سه دسته مضامین پایه، سازمان‌دهنده و فراگیر انجام شد. یافته‌ها: بر اساس تحلیل داده‌های پژوهش، عناصر مدیریت استعداد در سه حوزه اصلی دسته‌بندی شد؛ پیشرانه‌های مدیریت استعداد فرایندهای مدیریت استعداد ، و پیامدهای مدیریت استعداد نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش بر اهمیت تدوین راهبردهای جامع مدیریت استعداد تأکید می‌کند که نه‌تنها جذب و نگهداشت نیروهای توانمند را تضمین می‌کند، بلکه از طریق توسعه ظرفیت‌های داخلی، زمینه تحقق اهداف سازمانی را نیز فراهم می‌سازد. ازاین‌رو، به مدیران و سیاست‌گذاران توصیه می‌شود تا با شناسایی و تقویت پیشران‌های کلیدی و کاهش موانع موجود، مسیر بهبود عملکرد و پایداری سازمانی را هموار سازند.