رهنمودهای توسعهی مسیرهای پیادهروی در مناطق تفرجگاهی

Abstract

مسیرهای پیاده روی از تسهیلات تفرجی پایه ای هستند که فعالیتهای تفرجی در آنها انجام میشود. این مسیرها رابط بین بازدیدکنندگان و طبیعت به شمار میروند. در این مطالعه هدف اصلی از بررسی مسیرهای پیادهروی این است که یک الگوی راهنمایی مناسب مدیریت و توسعهی مسیرهای پیادهروی ارائه شود. برای ساخت این الگو، طی یک پژوهش میدانی، مسیرهای پیاده روی در منطقه ی تفرجگاهی طبیعی در حوضه ی شرقی آبخیز زیارت از نظر شرایط محیطی و امکانات با استفاده از GPS مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات حاصل از بررسی میدانی به محیط ArcGIS9.3 انتقال یافت. در منطقهی مورد مطالعه، با وجود تقاضا و استفادهی زیاد بازدیدکنندگان از مسیرها، هیچ امکانات رفاهی از جمله علائم راهنما در طول هیچیک از مسیرهای مورد بررسی دیده نمیشود. بدیهی است مدیریت نامناسب مسیرهای پیادهروی در مناطق تفرجگاهی و از جمله منطقهی مورد مطالعه به مرور زمان سبب تخریب محیطزیست منطقه و همچنین کاهش کیفیت تجربهی تفرجی بازدیدکنندگان خواهد شد. بررسی مسیرهای پیادهروی از نظر مواردی مانند موقعیت جغرافیایی، مسافت، زمان لازم برای طی کردن مسیر و امکانات و جاذبهها در طول مسیر میتواند به عنوان الگویی برای توسعه و مدیریت بهتر مسیرها در این نوع مناطق مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش سعی شدهاست با نشان دادن چگونگی بررسی مسیرهای پیادهروی در مناطق طبیعی تفرجگاهی بهعنوان پیشزمینهی توسعه و مدیریت بهتر مسیرها الگویی برای مدیریت مطلوبتر این مناطق و افزایش کیفیت تجربه ی تفرجی بازدیدکنندگان با فراهم کردن امکان انتخاب مسیر دلخواه و متناسب با تواناییهای آنها از طریق ارائهی خصوصیات مسیرها ارائه شود. 