استراتژی های توسعه کارآفرینی در بین زنان روستایی با استفاده از ابزارهای برنامه‌ریزی استراتژیک مطالعه موردی: بخش نصرآباد، شهرستان تربت جام

Abstract

امروزه توسعه کارآفرینی زنان، یکی از حیاتی‌ترین موضوعات دستورکار توسعه در بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه است. از این‌رو پژوهش حاضر درپی شناسایی راهبردهای مطلوب توسعه کارآفرینی زنان روستایی است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و از دو ابزار SWOT-QSPM استفاده‌شد. جامعه آماری زنان کارآفرین روستایی بخش نصرآباد شهرستان مرزی تربت‌جام بوده و واحد تحلیل زنان کارآفرین روستایی آشنا به محیط داخلی و خارجی در ارتباط با موضوع تحقیق است که با روش گلوله‌برفی شناسایی و به‌صورت داوطلبانه در فرایند تحقیق مشارکت نمودند. براساس مطالعات اکتشافی، 22 قوت و فرصت به عنوان مزیت و 21 ضعف و تهدید به عنوان محدودیت و تنگنا پیش‌روی توسعه کارآفرینی زنان روستایی شناسایی و نظرات آنها در قالب پرسشنامه محقق‌ساخته در طیف لیکرت سوال گردید. نتایج نشان‌داد؛ در ماتریس SWOT با توجه به امتیاز 2.51 =IFE و 2.19=EFE، راهبرد کانونی توسعه کارآفرینی در بین زنان روستایی تنوع (حداقل-حداکثر) می باشد. به کمک ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی، اولویت اول با «تشویق زنان به تشکیل NGOs کارآفرینی» با امتیاز 0.852 شناسایی‌گردید. به دلیل توانمندی و ظرفیت منطقه، توسعه کارآفرینی در زنان روستایی نیازمند بازنگری و ارائه سیاست‌های مناسب در جهت ایجاد تشکل‌های کارآفرینی زنان روستایی است. زیرا ورود زنان روستایی به تشکل‌ها زمینه توانمندسازی آنها را فراهم و توسعه کارآفرینی را در بین آنها تسریع می بخشد.