ارائه‌ی رویکردی پیشنهادی جهت تدوین محتوا و تدریس زبان فارسی متناسب با نظام آموزشی و تربیتی جامعه المصطفى العالمیه

Abstract

چکیدهزبان فارسی در حال توسعه در بین علاقه مندان آن است به خصوص افرادی که با اهداف ویژه از جمله اهداف دانشگاهی به یادگیری این زبان روی می‌آورند. این فراگیران که زبان اولشان فارسی نیست جهت تحقیق و یا تحصیل در رشته‌های مورد علاقه خود به مراکزی مانند جامعه المصطفی و دیگران مراکز علمی دانشگاهی روی آورده و نیازمند کسب مهارت در دو بخش زبان و دانش خاص مورد نظرشان هستند. پاسخ مناسب و سنجیده به این اقبال یک ضرورت انکارناپذیر است. به همین خاطر بایسته است رویکردی علمی و برخوردار از پشتوانه‌ی پژوهشی جهت تدوین منابع درسی، طراحی برنامه درسی و تدریس اتخاذ شود تا علاوه بر افزایش انگیزه در زبان‌آموزان و مدرسان و افزایش کیفیت یادگیری زبان، به کاهش مصرف منابع مالی منجر شده و از اتلاف وقت جلوگیری کند. در این مقاله با روش توصیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای به مرور اجمالی روش‌ها و رویکردهای آموزش زبان با تأکید بر آموزش زبان برای اهداف ویژه دانشگاهی و دو طرح درسی "محتوا محور" و "موقعیت محور" پرداخته‌شده و با جمع‌آوری داده‌هایی در زمینه رسالت جامعه المصطفی العالمیه، تعریف زبان برای اهداف ویژه دانشگاهی، تعریف رویکرد، روش، طرح درسی و رویه، انواع زبان برای اهداف ویژه دانشگاهی، تعریف طرح درسی موقعیت محور و محتوا محور و میزان همبستگی بین زبان برای اهداف ویژه دانشگاهی و رویکرد محتوا محور پیشنهاد می‌شود از ترکیب طرح درسی موقعیت محور در سطح ابتدایی و طرح درسی محتوا محور در سطوح بالاتر استفاده گردد.