آموزش مبتنی بر تجسم خلاقانه از منظر انواع دانش رهیافتی بر الزام تدریس هنر در مدارس

Abstract

به منظور دستیابی به تعریف درست و تبیین آنچه امروز به عنوان دانش می شناسیم یکی از کوشش های انجام شده دسته بندی انواع دانش است. اما مشکل در این است که گاهی مبنای دسته بندی از خود آن مهم تر خواهد بود. هدف از نگارش این مقاله دستیابی به مبنای درست دسته بندی انواع دانش بوده است تا از این رهگذر به این سؤال پاسخ داده شود که «چه رابطه ای بین انواع دانش شناخته شده و انواع فراموش شده آن وجود دارد؟» در ادامه ضمن ترسیم ماتریس متقاطع از مؤلفه‌های سازنده انواع دانش، در این مقاله بدین موضوع پرداخته شده است که «دانش تجسمی» را می‌توان حلقه مغفول اتصال‌دهنده انواع دانش در نظر گرفت که متضمن ارتباط درست ما بین انواع دانش خواهد بود. در واقع می توان این دانش را به عنوان فضای ترکیب انواع دیگر دانش محسوب کرد. از سوی دیگر پرداختن به نوع چهارم دانش رهیافتی خواهد بود بر الزام تدریس هنر در مدارس؛ چرا که به نظر می رسد دانش تجسمی، بیش از هر دیسپلین و برنامۀ دیگری می تواند در برنامه درسی هنر مود توجه قرار گیرد.