بررسی تراژدی در اورتور فانتزی رومئو و ژولیت چایکوفسکی بر مبنای الگوی فریتاگ

Abstract

هدف از نوشتار این مقاله بررسی تراژدی و ساختار آن در اورتور فانتزی <strong><em>رومئو و ژولیت</em></strong> چایکوفسکی، آهنگ‌ساز نامدار روسیه در دورۀ رومانتیک، و انطباق آن در الگوی گوستاو فریتاگ، نمایشنامه‌نویس و منتقد آلمانی، است. هِرَم پیشنهادی از سوی فریتاگ برای تحلیل ساختار روایی داستان‌های تراژیک دارای پنج قسمت یا مرحله است شامل: مقدمه یا معرفی ، کنش صعودی و گره‌افکنی ، نقطۀ اوج ، کنش نزولی و سقوط، و وقوع فاجعه و گره‌گشایی از داستان. در این تحقیق مشخص خواهد شد که چایکوفسکی با تأمل و اِشراف کامل در مبانی و ساختار تراژدی <strong><em>رومئو و ژولیت</em></strong>، موسیقی‌اش را در فرم سونات پنج قسمتی طراحی کرده است که می‌توان آن‌ را با ساختار پنج‌‌پرده‌ای داستان شکسپیر و ساختار پنج‌قسمتی الگوی فریتاگ منطبق نمود. در این مقاله همچنین میزان وفاداری آهنگ‌ساز به داستان در بررسی‌های ریزبینانه و تحلیلی از کارگانِ موسیقی البته با استفاده از هرم فریتاگ مورد بررسی قرار خواهد گرفت و نشان داده خواهد شد که چایکوفسکی در مفهوم‌سازی تراژدی در این موسیقی بسیار موفق عمل‌کرده است و از اهداف دیگر این مقاله اینست که مخاطب به بیان دقیق آهنگ‌ساز از تمامی قسمت‌های روایی آن در ساختاری مشخص و درک بهتری از اثر نائل آید.