مبلمان هتل؛ مترجمان خاموش هویت فرهنگی کشور

Abstract

تغییرات سبک زندگی مردمان در عناصر متعددی ظهور پیدا می‌کند. این تغییرات در عناصر دنیای مصنوع از مبلمان اداری گرفته تا مبلمان خانگی و نیز مبلمان اماکن عمومی نظیر هتل‌ها، سفارتخانه‌ها و نظایر این‌ها نیز به‌وضوح قابل‌مشاهده‌اند. مبلمان لابی هتل یکی از عناصری است که جهانگرد در نخستین مراجعه به هتل با آن مواجهه می‌شود. ازآنجایی‌که هویت این اشیا با فرهنگ ایران بومی‌سازی نشده؛ بنابراین این حوزه درخور توجه ویژه است. اهداف این پژوهش، استخراج انتظارات گروه‌های مخاطبان مجموعۀ مبلمان هتل‌ها (جهانگردان خارجی و ایرانی) و تعریف فرایندی برای استفاده از منابع فرهنگی (استخراج، پالایش و بازتولید) است. برای دستیابی به انتظارات مخاطبان از مبلمان، با میهمانان ایرانی و خارجی هتل‌های چهار و پنج‌ستاره در تهران و برخی از شهرستان‌ها مصاحبه شد. با بررسی نتایج نظرسنجی، فاکتورهای ترویج فرهنگ ایران، محیط دنج، کاربری‌های متنوع، تزیینات و فاکتورهای ترویج فرهنگ ایران، محیط دنج و سادگی، به‌ترتیب بیشترین امتیاز را ازنظر میهمان خارجی و ایرانی به‌دست آورد. براساس یافته‌های این پژوهش و روش طراحی تجربه‌گرا، همچنین مدلی جهت استفاده از منابع فرهنگی پیشنهاد شده است. در این مدل، سه نوع از تجربۀ کاربر با محصول مشتمل بر تجربۀ زیبایی، تجربۀ احساسی و تجربۀ معنایی موردتوجه قرار گرفته‌اند که هر سه با لایه‌های فرهنگی ارتباط مستقیم دارد. طراحی در سطح لایه‌های عمیق فرهنگی می‌تواند به دلیل ارتباط احساسی ایجادشده، تأثیری عمیق، تجربه‌ای متمایز و احساس مثبتی را در مخاطب ایجاد کند.