بررسی الگویی برای تعیین ساختار سرمایه در کسب‌وکارهای خانوادگی (مطالعه موردی: صنعت نساجی و نفت)

Abstract

تعداد محدودی از مطالعات ساختار سرمایه در مورد شرکت‌های کوچک و متوسط (SME) انجام شده است. تحقیقات اخیر در مورد کسب‌وکارهای خانوادگی نشان می‌دهند که فرایندهای تصمیم‌گیری در مورد ساختار سرمایه، تحت تأثیر گرایش مالکان در به‌کارگیری بدهی به عنوان شکلی از تأمین مالی است. عوامل دیگری همچون فرهنگ، ویژگی‌های کارآفرینانه، تجربه‌های پیشین کارآفرین در زمینه‌ی ساختار سرمایه نیز بر تصمیمات تأمین مالی تأثیر می‌گذارند. این مطالعه با کمک پژوهش انجام شده توسط کلادیو و همکاران (2000) قصد دارد الگویی را برای تأمین مالی کسب‌وکارهای خانوادگی ایران ارائه دهد. این پژوهش کسب‌وکارهای خانوادگی در دو صنعت نساجی و شرکت‌های پیمانکاری صنعت نفت در استان تهران را بررسی کرده است. در صنعت نساجی حدود 78 شرکت خانوادگی و در صنعت نفت 80 شرکت خانوادگی شناسایی و در نهایت یک نمونه‌ی 88 تایی از دو صنعت به عنوان نمونه‌ی آماری بررسی شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که اندازه‌ی شرکت، کنترل کسب‌وکار خانوادگی، برنامه‌ و اهداف کسب‌وکار به‌طور معناداری با بدهی شرکت دارای ارتباط است.