بررسی انتقال گویش‌های اجتماعی از آلمانی به فارسی با استناد به ترجمة فرشتة آبی، اثر هاینریش مان

Abstract

ترجمه دارای نکات ظریفی است که بی‌توجهی به آن‌ها ممکن است باعث آسیب‌دیدن متن و مفهوم آن شود. یکی از این نکات اساسی گویش‌های اجتماعی است که شایسته است مانند گویش‌های جغرافیایی در ترجمه دیده شود. گویش‌های اجتماعی که گاه پیکرة اصلی داستان را می‌سازد، معرف شخصیت‌ها و حاوی اطلاعاتی در ارتباط با گویشوران است. جستار حاضر به تبیین اهمیت و کارکرد این نوع گویش‌ها در متون ادبی می‌پردازد و انتقال آن‌ها را در ترجمه بررسی می‌کند، با استناد به ترجمة <em>فرشتۀ آبی</em>، رمانی اجتماعی از هاینریش مان، به‌دست محمود حدادی از زبان آلمانی به فارسی که در سال 1373 نشر آویشن منتشر کرده است. این جستار علاوه‌بر تجزیه و تحلیل راهبردهای مترجم برای انتقال گویش‌های اجتماعی سه شخصیت داستانی این اثر، به دنبال بررسی این نکته است که باید به چه عواملی در ترجمة این نوع گویش‌ها توجه کرد. <strong> </strong>