کاربردهای هم‌‌حضوری آیات قرآن کریم در روضۀ خلد مجد خوافی

Abstract

<em>روضۀ خلد</em> مجد خوافی نمونۀ خوبی از متونی است که از آیات <em>قرآن</em> بهره‌ برده و ژرفای این تأثیرپذیری لفظی و معنوی در متن آن کاملاً نمایان است. هدف اصلی در این پژوهش، نشان دادن انواع روابط بینامتنی این کتاب با <em>قرآن</em> کریم و کاربردهای مختلف آیات <em>قرآن</em> در این اثر است. برای رسیدن به این هدف، کتاب <em>روضۀ خلد</em> براساس نظریۀ بینامتنیت ژرار ژنت تحلیل و بررسی شد و این نتایج حاصل شد که در این اثر، طیف‌های گوناگونی از گفتمان‌های قرآنی بازنگاری شده‌است که مناسباتی بینامتنی را تأیید می‌کند؛ بر این اساس، در کتاب مزبور، بهره‌گیری از نقل‌قول‌های قرآنی سبب شده‌است که متن این نوشته، از کاربردهای استشهاد و استناد و تحذیر و تحریض برخوردار شود. کاربردهای حضور آیات <em>قرآن</em>، بدون ذکر منبع در <em>روضۀ خلد</em> عبارت‌اند از: تداوم‌بخشی به گفت‌وگوهای روایات، ایجاد تشبیه و تقویت موسیقی. علاوه بر این، کنایات و اشارات و تلمیحات از مهم‌ترین شکل‌های بینامتنیت ضمنی است که در کتاب‌ <em>روضۀ خلد</em> به وفور دیده می‌شود؛ زیرا بخشی از فهم زبان مجازی و استعاری این اثر، وابسته به دریافت آیاتی از <em>قرآن</em> کریم است که متن کتاب‌ <em>روضۀ خلد</em> با آن ارتباط دارد.