تبعیض در عرصه قانون گذاری (در تعیین سن بلوغ و در ارتباط با منشا تولد)

Abstract

چکیدهپرهیز از تبعیض در اجرای حقوق انسانی، یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که همدر مرحله تقنین و هم در مرحله اجرا باید مورد توجه قرار گیرد.تبعیض بر اساس جنسیت و نیز بر اساس منشأ تولد از جمله مواردی است که در مرحلهتقنین در برخی از قوانین به چشم م یخورد.یکی از مواردی که به نظر م یرسد، در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران با ملاحظهجنسیت، حکم تبعی ضآمیز وضع شده است تعیین سن بلوغ برای دختران در نه سالگیتمام قمری و پانزده سالگی تمام قمری برای پسران م یباشد ک ه در نتیجه، دختران 6سال زودتر از پسران دارای مسئولیت کیفری و مستوجب اجرای مجازا تهایی مثل حد وقصاص م یشوند.مسئله دیگر برخی محرومی تهای اجتماعی، مانند عدم صلاحیت برای قضاوت یا ادایشهادت در محاکم قضائی یا محرومیت از ارث، به لحاظ صحیح نبودن منشأ تولد است.در حالی که همه این موارد، گذشته از چالش مربوط به مغایرت با موازین حقوق بشری، بامبانی فقهی نیز سازگاری ندارد و در این مقاله، مورد بحث و نقد قرار گرفته و را هح لهایجدیدی ارائه شده است