تبیین تأثیر فضایل و رذایل بر ادراک از منظر آیات و روایات

Abstract

مبادی ادراکی، از عوامل بیرونی و درونی تأثیرات مثبت و منفی می‌پذیرند. بخشی از این تأثیرات باعث اعوجاج و محرومیت از معرفت و بخشی سبب ایجاد نوعی جدید از بصیرت یا تسریع در معرفت می‌شوند. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">هدف:</span></em></strong> هدف در این مقاله، تبیین تأثیرگذاری فضایل و رذایل به عنوان بخشی از عوامل غیر معرفتی تأثیرگذار بر معرفت بشری از منظر قرآن بود. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">روش:</span></em></strong> روش گردآوری داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و با رویکرد پژوهش تفسیری- اخلاقی انجام شد. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">یافته‌ها:</span></em></strong> رذایل اخلاقی باعث دگرگونی در عقل و حسّ تشخیص آدمی و زمینه‌ساز سقوط و سبب شُبهه در اندیشه و کج‌فهمی در بینش شده و فضیلت‌مندی زمینه‌ساز ارتقای فهم و ایجاد نوعی بصیرت می‌شود که وسعت دید را زیاد می‌گرداند. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">نتیجه‌گیری:</span></em></strong> اثرمندی مستقیم عوامل غیر معرفتی، نظیر ملکات اخلاقی و نیز عنایات ویژة الهی با زمینه‌سازی اختیاری خود انسان در کیفیت و میزان معرفت با تکیه بر ادلّة قرآنی و روایی اثبات شده است.