تأثیر برنامه‌ریزی چندبعدی بر پرورش و تقویت مهارت پژوهشگری دانش‌آموزان ششم ابتدایی شهر تهران

Abstract

برای داشتن دانش‌آموزان متفکر و پژوهنده امروزه بایستی مهارت‌هایی را به آن‌ها آموخت که خود به دنبال یادگیری بروند در این راه توجه به همه ابعاد پرورشی دانش‌آموزان مهم است. برنامه‌ریزی چندبعدی یک برنامه‌ریزی کل‌نگر است که به تمامی ابعاد وجودی دانش‌آموزان توجه می‌نماید. لذا این تحقیق با هدف بررسی تأثیر برنامه‌ریزی چندبعدی بر تقویت مهارت پژوهشگری دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تهران صورت پذیرفت. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی منطقه 15 شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای 80 دانش‌آموز (دختر و پسر) با استفاده از روش شبه آزمایشی پیش‌آزمون و پس‌آزمون با یک گروه مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار تحقیق استفاده از پرسشنامه سنجش مهارت پژوهشگری دانش‌آموزان (مختاری، زارعی،1390) برای پیش‌آزمون، پروژه زمین ما و آنچه در آن است و نهایتاً پرسشنامه سنجش مهارت‌های پژوهشی و تفکری (شعبانی 1387) بود. نتایج به‌طورکلی نشان داد که برنامه‌ریزی چندبعدی نقش بسزایی در تقویت مهارت پژوهشگری دانش‌آموزان پایه ششم دارد و آن‌ها در خرده مهارت‌های پژوهشگری مانند قضاوت، ارزشیابی، کاوشگری و تفکر انتقادی رشد خوبی داشتند و تنها در خرده مهارت انتخاب و تصمیم‌گیری تغییر چندانی نسبت به پیش‌آزمون پیدا نکردند.