تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت حرکتی در کودکان

Abstract

هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد به دو گروه 20 نفرۀ همگن تمرین شناختی و بدون تمرین شناختی تقسیم شدند. به گروه شناختی 8 جلسۀ 45 دقیقه‌ای تمرینات توانمندسازی شناختی داده شد. سپس افراد در پس‌آزمون شناختی شرکت کردند. آزمون شناختی با استفاده از نرم‌افزار کرسی بلک (حافظۀ کاری) انجام گرفت. در مرحلۀ دوم، هر کدام از گروه‌های مرحلۀ اول به دو گروه 10 نفری مشاهده‌ای+بدنی و بدنی تقسیم شدند. پس از شرکت در پیش‌آزمون پرتاب دارت، مرحلۀ تمرین دارت (سه جلسۀ 20 پرتابی) به‌صورت مشاهده‌ای و بدنی بود. گروه مشاهده‌ای+بدنی علاوه‌بر پرتاب ویدئو مدل ماهر پرتاب دارت را مشاهده کردند. پس‌آزمون شناختی در انتها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری2*3 و 2*4 استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری گروه شناختی به‌طور معناداری بهتر از گروه غیرشناختی بود. گروه شناختی+ مشاهده‌ای+ بدنی در پس‌آزمون دارت به‌طور معناداری بهتر از سایر گروه‌ها عمل کرد. به‌نظر می‌رسد که توانمندسازی شناختی موجب تسهیل یادگیری از طریق مشاهده می‌شود.