رابطه بین تاب‌آوری، راهبردهای مقابله‌ای با سبک‌های یادگیری و عملکرد تحصیلی

Abstract

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب‌آوری، سبک‌های یادگیری و راهبردهای مقابله‌ای دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا و پیش‌بینی عملکرد تحصیلی براساس این مؤلفه‌ها بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان کارشناسی‌ارشد دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 98-97 به تعداد 2378 نفر بود. روش نمونه‌گیری، طبقه‌ای نسبی بود که با استفاده از جدول مورگان 331 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه تاب‌آوری کانر-دیویسون (2003)، پرسشنامه فرآیند مطالعه دوعاملی تجدیدنظر شده بیگز و همکاران (2001)، پرسشنامه راهبردهای مقابله اندلر و پـارکر (1990) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی محقق ساخته بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کلموگراف اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی همزمان استفاده شد. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که بین تاب‌آوری، سبک‌های یادگیری، راهبردهای مقابله‌ای و عملکرد تحصیلی رابطه وجود دارد. سبک عمیق؛ راهبرد مقابله مسـأله مـدار؛ اجتنـابی و تاب‌آوری پیش‌بینی­کننده خوبی برای عملکرد تحصیلی در بعد مفهومی و ریه‌ایی می‌باشند و در نهایت سبک عمیق؛ مسـأله‌مـدار و تاب‌آوری پیش‌بینی‌کننده خوبی برای عملکرد تحصیلی در بعد ریه­ایی می‌باشند. نتیجه‌گیری: در نتیجه باید بتوان دانشجویان را به سمت سبک‌های یادگیری عمیق و مساله مدار سوق داد تا بتوان عملکرد تحصیلی بهتری را برای آن‌ها انتظار داشت.