بررسی تأثیرمدل معنایی-نمادی بر افزایش قدرت تجسم و هوش شناختی دانشجویان معماری

Abstract

هدف: بسیاری از شکست‌های یادگیری به علت نداشتن توانایی‌های هوشی، خلاقیت و قدرت تجسم در یادگیرندگان است. آموزش معنایی - نمادی یکی از راهبردهای شناختی است که می‌تواند بر توانایی‌های شناختی تأثیر داشته باشد. هدف از این پژوهش،بررسی میزان تأثیر آموزش معنایی - نمادی بر قدرت تجسمی و هوش شناختی دانشجویان بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد همدان بود. دانشجویانی که در دروس ترسیمی نمرات کمی داشتند به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر ) تقسیم شدند. گروه آزمایشی به‌مدت 8 جلسه مورد آموزش معنایی-نمادی قرار گرفت. ابزارهای اصلی جهت جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های قدرت تجسم و خلاقیت عابدی بود. یافته‌ها: جهت تحلیل داده‌ها از آزمون کلموگراف اسمیرونف و آزمون لون برای محاسبه پیش‌فرض‌ها و از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و دو متغیره MANCOVA استفاده شد، نتایج نشان داد که آموزش مدل معنایی-نمادی بر قدرت تجسم دانشجویان مؤثر بوده است ولی بر هوش شناختی دانشجویان تأثیری نداشته است. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مدل معنایی-نمادی در افزایش قدرت تجسم دانشجویان معماری تأثیر دارد و در نتیجه به ارتقای سطح کیفی دانشجویان معماری در قدرت ترسیم و طراحی کمک می‌کند. ولی بر میزان هوش دانشجویان مؤثر نبوده است.