رابطه باورهای معرفت‌شناختی با مؤلفه‌های تدریس اعضای هیأت علمی (مورد مطالعه دانشگاه شاهد)

Abstract

هدف: پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین باورهای معرفت‌شناختی اعضای هیات علمی با مؤلفه‌های تدریس اعضای هیات علمی می‌باشد. روش: روش پژوهش از نوع پیمایشی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 320 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه شاهد بودند که با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی 167 نفر انتخاب گردیدند. ابزار‌های اندازه‌گیری شامل پرسشنامه باورهای معرفت‌شناختی شومر و پرسشنامه مؤلفه‌های تأثیرگذار بر روش تدریس میکورس می‌باشد. به منظور تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی به همراه آزمون‌های استنباطی چون؛ «t» تک متغیره و «r» ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که: نظام باورهای معرفت‌شناختی اعضای هیأت علمی دانشگاه شاهد در یک بُعدِ آن یعنی «سادگی دانش» در ردیف نظام باورهای خام یا سطح پایین قرار دارد ولیکن در دو بُعدِ دیگر آن یعنی «قطعی بودنِ دانش» و «وابسته به منبع بودنِ دانش» در ردیف نظام باورهای خبره یا سطح بالا قرار دارد. همچنین بین ابعاد باورهای معرفت‌شناختی شومر در بُعدِ «ساده بودن دانش» با مؤلفه‌های تدریسِ: «تکنیک‌های مدیریت کلاس»، «حفظ رفتار مناسب کلاسی»، «آماده کردن مرور و تمرین برای دانشجویان»، «نمایش مهارت‌های پرسشگری»، «استفاده از روش‌های مختلف آموزش»، «برقراری جو مثبت در کلاس» و «کیفیت آموزش» رابطه مستقیم و مثبت وجود داشته است. همچنین بین ابعاد معرفت‌شناختی شومر در بُعدِ «قطعی بودن دانش» با مؤلفه‌های تدریسِ: «استفاده از روش‌های مختلف آموزش»، «برقراری جو مثبت در کلاس» و «کیفیت آموزش» رابطه منفی(معکوس) وجود داشته است و در نهایت بین ابعاد معرفت‌شناختی شومر در بُعدِ «وابسته به منبع بودن دانش» با مؤلفه‌های نه­گانه تدریسِ میکورس رابطه منفی(معکوس) وجود داشته است. نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که چون بخش عمده‌ای از اعضاء هیات علمی از رشته‌های فنی و پزشکی بودند، به جهت نگاه تیز و تونلیِ ناشی از پدیده‌های مورد مطالعه خود؛ چنین برداشتی از دانش و معرفت داشته‌اند؛ چنان‌که در بین اعضاء هیات علمیِ رشته‌های علوم انسانی و علوم پایه این یافته مشاهده نگردید.