ارتقاء چابکی سازمانی از طریق تعهد و یادگیری سازمانی در نیروی انتظامی استان مازندران

Abstract

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به دنبال افزایش چابکی سازمانی ازطریق تعهد و یادگیری سازمانی در نیروی انتظامی استان مازندران می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است که به روش میدانی اجراء گردید. جامعه آماری پژوهش، کارکنان نیروی انتظامی استان مازندران بوده که به روش تصادفی طبقه ای تعداد 390 نفر انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه های محقق ساخته شامل 90 سؤال می باشد. برای مطالعه پایایی پژوهش از روش آلفای کرونباخ و برای روایی نیز از روایی صوری و محتوا استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی، آزمون T، تکنیک تحلیل عاملی و معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می دهد که میزان ضریب مسیر بین یادگیری سازمانی و تعهد سازمانی برابر با 60/0، میزان ضریب مسیر بین یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی برابر با 82/0 و میزان ضریب مسیر بین تعهد سازمانی و چابکی سازمانی 59/0 می باشد که نشان از تأثیر بالای متغیر تاثیرگذار بر متغیرهای وابسته مربوطه می باشد نتایج: نیروی انتظامی برای تحقق چابکی سازمانی در بین کارکنان، باید تعهد و یادگیری سازمانی را در حوزه های درون سازمانی و تعاملات بیرونی نهادینه نماید.