رابطه تنوع شناختی و خلاقیت تیمی با در نظر گرفتن نقش میانجی انگیزه درونی و تعدیل‌گر رهبری تحول‌گرا

Abstract

رهبران تحول‌گرا با حمایت از خلاقیت و تنوع فردی و توانمندسازی روان‌شناختی، پیروانشان را توانمند کرده و یک فضای خلاقانه و متنوع در سازمان برقرار می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط تنوع شناختی، انگیزه دورنی تیم و خلاقیت با لحاظ کردن متغیر تعدیلی مدیریت تحول‌آفرین است. روش پژوهش از نوع توصیفی- هم‌بستگی و از نوع کاربردی بوده و جامعه آماری آن شامل کارکنان بنیاد تعاون نیروی انتظامی تهران (شرکت گروه هتل‌ها و مجتمع‌های پردیس ناجا) است. نمونه به‌صورت تصادفی ساده از میان جامعه تعیین شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران تعداد 132 نفر برآورد شد. نتایج این مطالعه با به‌کارگیری مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) نشان می‌دهد که تنوع شناختی با خلاقیت تیم رابطه مثبت و معنی‌داری دارد. اعضای با سبک‌های تفکر و سیستم‌های ارزش مختلف می‌توانند مشکلات را از زوایای مختلف تحلیل کنند و انتخاب‌های متفاوتی را در نظر بگیرند. تنوع شناختی با انگیزه درونی تیم ارتباطی مثبت و معنی‌داری دارد؛ هرچه تنوع شناختی تیم بیشتر باشد، احتمال بیشتری دارد که اعضای آن اطلاعات، دانش و دیدگاه‌های مربوط به وظایف خود را در اختیار داشته باشند. شواهد نشان می‌دهد که انگیزه درونی تیم در میانجی‌گری ارتباط مثبت بین تنوع شناختی و خلاقیت تیمی تأثیرگذار نیست. علاوه بر این، ابعاد رفتاری مدیریت تحول‌گرا می‌تواند رابطه بین تنوع شناختی و انگیزش درونی تیمی را تعدیل کند. رهبری تحول‌گرا اثر غیرمستقیم تنوع شناختی بر خلاقیت تیمی را از طریق انگیزش درونی تیمی تعدیل می‌کند، به‌طوری‌که رابطه زمانی قوی‌تر است که رهبری تحول‌گراتر است.