ارزیابی هزینه های اقتصادی فوتی های تصادفات جاده ای کشور

Abstract

سالانه بخشی از تولید ناخالص ملیّ کشورها بر اثر تصادفات شدآمدی از بین م یرود. در این مقاله، هدف محاسبه هزینه تصادفات منجر به فوت و میزان ابطال تولید ناخالص ملیّ در سا لهای 1389 ، 1390 و نیمۀ اول 1391 بود که با استفاده از روش دیات دادگاه و توان بالقوه از دست رفته محاسبه شد. متوسط نرخ دیه برای این سا لها، به ترتیب؛ 430 ، 7/ 554 و 903 میلیون ریال، ارزش متوسط تولید بالقوۀ از دست رفتۀ یک قربانی حادثه در یک سال حدود 656 میلیون ریال ومقدار ناتوانی تعدیل یافتۀ سا لهای عمر در سال 1390 ، 7/ 8 سال است. مقدار هدر رفت تولید ناخالص ملی به ترتیب؛ 0/232 درصد و 226 / 0درصد برای سال 1389 و 1390 و 182 / 0 درصد برای شش ماۀ اول سال 1391 به دست آمد. درنیمۀ اول سال 1391 و 1390 ، علی رغم کاهش فوت یهای تصادفات، مقدار هدر رفت از 1266 / 0درصد به 1825 / 0درصد افزایش یافته است. ارزش متوسط تولید بالقوۀ از دست رفته یک قربانی حادثه در این سه سال به ترتیب حدود؛ 656 ، 621 و 548 میلیون ریال و میزان هدر رفت متوسط تولید بالقوۀ هر فرد به تولید ناخالص ملیّ در نیم سال اول 1391 معادل 1327 / 0درصد و در سال 90 و 89 برابر 254 / 0درصد و 296 / 0درصد است. در نهایت، هزینۀ سا لهای از دست رفته ناشی از یک فوت برای یک نفر حدود 2 میلیارد و 954 میلیون و 475 هزارریال به دست آمد.