رابطه مدیریت استعدادها با بهبود عملکرد فرماندهان و مدیران یگان ویژه نیروی انتظامی

Abstract

زمینه و هدف: ازنظر صاحب‌نظران و مدیران عالی سازمان‌ها، سرمایه انسانی مستعد، مهم‌ترین دارایی سازمان‌ها و مزیت رقابتی آنهاست. استفاده هوشمندانه از این سرمایه، نه تنها موجب افزایش بهره‌وری در سازمان می‌شود بلکه شرایط بهبود عملکرد سایر کارکنان را هم فراهم می‌کند. راهبرد مدیریت استعدادها ابزاری است که زمینه‌های استفاده بهینه از این سرمایه‌ها در سازمان را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه مدیریت استعدادها با بهبود عملکرد فرماندهان و مدیران یگان ویژه نیروی انتظامی است. روش: اینپژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل فرماندهان و مدیران یگان ویژه نیروی انتظامی به تعداد 250 نفر بوده که با استفاده از جدول مورگان، تعداد 152 نفر از آنان به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات از طریق پرسش‌نامه محقق‌ساخته و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون‌های مقایسه میانگین‌ها، همبستگی، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون انجام شد. یافته‌ها: با توجه به‌اینکه در آزمون همبستگی فرضیه اصلی، مقدار ضریب همبستگی پیرسون به‌دست آمده، 58/. و سطح معناداری 001/. بوده، می‌توان با اطمینان 95 درصد بیان کرد که بین مدیریت استعدادها با بهبود عملکرد فرماندهان و مدیران یگان ویژه نیروی انتظامی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد بین مدیریت استعدادها با بهبود عملکرد فرماندهان و مدیران یگان ویژه نیروی انتظامی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و مدیریت استعدادها موجب بهبود عملکرد آنان می‌شود. همچنین در بین چهار بعد مدیریت استعدادها، بیشترین تأثیر به‌ترتیب مربوط به نگهداری استعدادها، پرورش استعدادها، به‌کارگیری استعدادها و شناسایی استعدادها است.