تأثیر سرمایه روان شناختى بر رضایت شغلى افسران مرد ناجا (مورد مطالعه فا.ا.قزوین)

Abstract

زمینه و هدف: براى اینکه سازمان ها بیشترین بهره ورى و کارآمدى را داشته باشند، نیازمند منایع انسانى اى هستند که رضایت شغلى بالایى داشته باشند. مجموعه اى از عوامل بر رضایت شغلى افراد تأثیر دارد که یکى از آنها سرمایه روان شناختى خود فرد مى باشد. هدف این پژوهش نیز سنجش تأثیر سرمایه روان شناختى بر رضایت شغلى است و سپس بررسى درجه تأثیر هریک از ابعاد سرمایه روان شناختى (خود کارآمدى، امیدوارى، خوش بینى، سازش کارى) بر رضایت شغلى مى باشد و تلاش در جهت درک اینکه آیا افسران برخوردار از سرمایه روان شناختى بالا رضایت شغلى بیشترى از شغل خود دارند و اگر این طور است کدام بعد سرمایه روان شناختى بیشترین تأثیر را دارد؟ روش: این پژوهش کاربردى و روش پژوهش توصیفى از نوع پیمایشى است. جامعه آمارى کلیه افسران جزء و ارشد مرد ناجا مى باشد. در این تحقیق، یک نمونه 110 تایى که با روش تصادفى ساده انتخاب شدند، در نظر گرفته شده است. ابزار جمع آورى اطلاعات، پرسش نامه استاندارد مى باشد و براى تحلیل داده ها از این کار صورت پذیرفت. SPSS آزمون رگرسیون خطى استفاده شده که با نرم افزاریافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که سرمایه روان شناختى و همه مؤلفه هاى در نظر گرفته آن در این تحقیق بر رضایت شغلى تأثیر مثبتى مى گذارند و از میان ابعاد سرمایه روان شناختى، خود کارآمدى بیشترین تأثیرمعنادار و مثبت و امیدوارى کمترین تأثیر را بر رضایت شغلى داشت.نتیجه گیر ى: رتب هبندى تعیی نکننده بودن تأثیر مؤلف ههاى سرمایه روا نشناختى بر رضایت شغلى عبارتند از:خودکارآمدى، ساز شکار ى(تا بآورى)، خو شبینى، امیدوارى. قابل ذکر است تأثیر همه مؤلف هها با همدیگر(سرمایه روا نشناختى) بر رضایت شغلى بیش از حالتى بود که ه ریک ب هطور جداگانه بر رضایت شغلى داشتند