شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان پلیس دیپلماتیک

Abstract

توانمندسازی ابزاری است در اختیار مدیران تا به وسیله آن به ارتقای مهارت، دانش و توانایی لازم کارکنان بپردازند. به همین منظور پلیس دیپلماتیک ناجا به عنوان یکی از سازمان های تأثیرگذار در تأمین نظم و امنیت عموم یبیش ازپیش می بایست به توانمندسازی و شناسایی عؤامل اثرگذار در توانمند سازی کارکنان خود توجه نماید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش تعداد 200 نفر از کارکنان پلیس دیپلماتیک می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارک بوده است. پایایی سؤالات پرسشنامه 86 % محاسبه شده است. به منظور بررسی داده های گردآوری شده، از آمار توصیفی فراوانی و درصد و آمار استنباطی تی تک نمونه ای و فریدمن در نر مافزار Spss استفاده شده است. یافته های حاصل از این تحقیق بیان گر ارتباط مثبت برای تمام یفرضیه های پژوهش (احساس معنی داری، شایستگی، داشتن حق انتخاب، مؤثر بودن و مشارکت با دیگران) با سطح معنی داری (000 =sig) می باشد. در نتایج حاصله مشخص گردید، تأثیراحساس شایستگی بر توانمندسازی روا نشناختی کارکنان پلیس دیپلماتیک با میزان 416 / 12 و تأثیراحساس مؤثر بودن بر توانمندسازی روا نشناختی کارکنان پلیس دیپلماتیک با میزان 12/010 بالاترین سطح اهمیت و تأثیر را در بین سایر فرضیه های تحقیق به خود اختصاص داده اند. نتایج حاصل از این تحقیق بیا نگر ارتباط مثبت و معنادار تمامی متغیرهای پژوهش با میزان توانمندسازی کارکنان می باشد و با افزایش یا کاهش هر یک ازمتغیرهای یاد شده، توانمندسازی روانشناختی کارکنان نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.