بررسی نقش آموزش‌های انبوهی در توسعه روستایی و فعالیت‌های کشاورزان استان مرکزی

Abstract

نقش آموزش در توسعه روستایی را می­توان به طور خلاصه در ارتقاء دانش فرهنگی، اجتماعی، تخصصی و افزایش مهارت­ ها مؤثر دانست که به دنبال آن ارتقاء بهره­ وری مطلوب از نعمات الهی میسر خواهد شد. شناسایی انواع روش ­های آموزشی لازمه کاربرد صحیح آنها در انواع آموزش ­هاست. در این پژوهش ضمن تعیین عوامل دخیل در به ­کارگیری روش­های آموزشی کشاورزان، نقش آموزش­ های انبوهی مورد بررسی قرار گرفت. زیرا با توجه به هزینه و در شرایطی که محدودیت­ های اقتصادی حاکم است شناسایی مناسب­ ترین روش در هر منطقه اهمیت بسیار دارد. بدین منظور، ابتدا یک تحقیق اکتشافی مقدماتی انجام، سپس با تأکید بر یافته‌های آن، تحقیق اصلی با فن پیمایشی صورت گرفت. جمعیت مورد مطالعه دربرگیرنده 78000 بهره‌بردار در 1400 روستا در استان مرکزی می‌باشد. نمونه­ گیری با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انجام شد. از آنجا که بیش از نیمی از جمعیت مورد مطالعه بی سواد و کم سواد هستند در انتخاب روش ­های ترویجی مناسب بایستی این نکته مد نظر قرار گرفته و برای این گروه روش ­هایی به ­کار گرفته شود که نیاز کمتری به سواد دارند. همچنین به دلیل پراکندگی کشاورزان در گروه­ های سنی مختلف، انتخاب روش­ های مناسب ترویجی می­ بایست طبق نظریات موجود در روش­‌های آموزش بزرگسالان صورت پذیرد. از آنجا که در اکثر کشورهای در حال توسعه سطح آموزش و پرورش کشاورزان کم است، اقدام دولت به اجرای برنامه­ های فنی و آموزشی برای کشاورزی و افزایش ظرفیت کشاورزان با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ضروری است.