طراحی مدل هوشمند تناسب شغل و شاغل مبتنی بر استعدادها با رویکرد داده کاوی ‏

Abstract

این پژوهش، در سه فاز اجرا شده است. در فاز اول، مفهوم استعداد مورد مطالعه ‏قرار گرفته و استعداد از 4 ‏منظر الگوهای تکرار شونده افکار، رفتار و احساسات، دانش، تجربه و ویژگی ‏های فردی، جهت اولویت ‏بندی و سنجش انتخاب شده اند. برای اولویت بندی معیارها از 22 نفر ‏خبرگان مرکز آمار ایران، نظر سنجی ‏شده و اوزان معیارها با روش آنتروپی شانون محاسبه گردید. ‏در فاز دوم، بر اساس اوزان معیارها، درجه ‏تناسب شغل و شاغل برای 193 نفر ‏از کارمندان مرکز آمار ایران در 139 شغل منحصربفرد و در 3 سطح ‏عملیاتی، میانی و ارشد، محاسبه شده است. در نهایت در فاز سوم، از نتایج به دست آمده از فازقبل، ‏یک ‏بانک داده به منظور اجرای داده کاوی ‏تشکیل شد و ‏21 مدل با رویکرد درخت تصمیم، تشکیل گردید و ‏‏147 قاعده از آنها ‏استخراج شدند. در نهایت 14 قاعده که از بالاترین احتمال برخوردار بودند، با هدف ‏افزایش تناسب شغل و ‏شاغل انتخاب گردیدند. مقایسه نتایج فاز اول و ‏سوم نشان می دهد که علیرغم تأکید ‏خبرگان بر اهمیت دیگر معیارها در تناسب شغل و شاغل، در واقعیت تناسب از منظر دانش و تجربه در ‏تناسب شغل ‏و شاغل تأثر بیشتری دارند.‏