بررسی نقش تعدیل کننده ارتباط شغلی در توسعه مدل پذیرش فن‌آوری اطلاعات در بین مروجان کشاورزی استان آذربایجان غربی

Abstract

فن‌آوری اطلاعات و الگوهای مؤثر بر پذیرش آن یکی از موضوعات فراگیر در حوزه مطالعات سازمانی محسوب می‌ شود که در این رابطه مدل پذیرش فن‌آوری دیویس چارچوب مناسبی را برای شناسایی مهم‌ترین متغیرهای اثرگذار بر پذیرش آن فراهم می‌آورد. با این رویکرد، تحقیق حاضر با هدف شناسایی متغیرهای بیرونی مؤثر بر دو بعد سودمندی درک شده و سهولت استفاده به عنوان دو بعد از مدل پذیرش فن‌آوری و به روش همبستگی انجام شد. از آنجا که این مدل کمتر در بسترهای سازمانی مورد توجه قرار گرفته است، تمرکز اصلی برای توسعه مدل، توجه بر نقش متغیر ارتباط شغلی به عنوان متغیر تعدیل‌گر در بین اثر سهولت درک‌شده بر نیت پذیرش و اثر سودمندی درک‌ شده بر سهولت استفاده بود. هم‌چنین، متغیر تجربه به عنوان یک متغیر بیرونی مورد توجه قرار گرفت. جامعه آماری، مروجان کشاورزی استان آذربایجان غربی در سال 1392 به تعداد 180 نفر بود. از میان جامعه مذکور، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 120 نفر به‌عنوان نمونه به روش تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز از طریق پرسش‌نامه گردآوردی شد. روایی صوری ابزار توسط پانل متخصصان تأیید شد. مقادیر آلفای کرونباخ برای ابعاد مختلف پرسشنامه بین 730/0 تا 816/0 قرار داشتند. به منظور پردازش و تحلیل داده‌ها از روش حداقل مربعات جزیی به عنوان رویکردی نوین در مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد متغیر تجربه اثر معنی‌ داری بر سودمندی درک شده دارد و قادر است تا 77 درصد تغییرات سودمندی درک شده را پیش‌ بینی کند. هم‌چنین، مدل ارایه شده قادر است تا 71 درصد تغییرات استفاده واقعی را پیش ‌بینی کند.