مطالعة تأثیرات استفاده از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیرة مرغان تخم‌گذار بر عملکرد، صفات کیفی تخم‌مرغ و لیپیدهای سرم

Abstract

این آزمایش به منظور بررسی تأثیرات استفاده از جلبک <em>گراسیلاریوپسیز</em> <em>پرسیکا</em> در جیرة غذایی مرغ‌های تخم‌گذار بر عملکرد، صفات کیفی تخم‌مرغ و لیپیدهای سرم اجرا شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار شامل جیره‌های حاوی سطوح صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد جلبک، در پنج تکرار و با چهار قطعه مرغ در هر تکرار و در مجموع 100 قطعه مرغ سویه‌های لاین w-36، به مدت 12 هفته (23 تا 34 هفتگی) انجام گرفت. استفاده از جلبک در سطوح 10 درصد و بیشتر موجب کاهش تخم‌گذاری و افزایش ضریب تبدیل در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). تودة تخم‌مرغ در پرندگانی که جیرة حاوی سطوح 15 و 20 درصد جلبک را دریافت کردند، کمتر از تیمار شاهد بود (05/0>P). ارتفاع سفیدة تخم‌مرغ در پرندگان تغذیه‌شده با سطوح بیش از 5 درصد جلبک در جیره، کمتر از تیمار شاهد بود (05/0>P). استفاده از سطوح مختلف جلبک در جیره، ضخامت پوسته و وزن مخصوص تخم‌مرغ را به‌طور معنا‌داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (05/0>P). زردة تخم‌های مرغ‌هایی که جیره‌های حاوی جلبک دریافت کردند، مالون دی آلدئید کمتر و ید بیشتری در مقایسه با شاهد داشت (05/0>P). استفاده از جلبک در جیره بر مقدار کلسترول زردة تخم‌مرغ تأثیری نداشت، ولی سطوح 15 و 20 درصد جلبک در جیره، کلسترول سرم را کاهش داد (05/0>P). بر اساس نتایج، می‌توان از جلبک <em>گراسیلاریوپسیز</em> <em>پرسیکا</em> تا سطح 5 درصد بدون تأثیر منفی بر عملکرد در جیرة مرغ‌های تخم‌گذار استفاده کرد و علاوه بر بهبود ضخامت پوسته و چگالی تخم‌مرغ، محتوای ید در تخم‌مرغ و همچنین مدت زمان انبارداری آن را افزایش داد.