تأثیر عملکرد پایداری شرکت بر ارزش افزوده اقتصادی در طی چرخه عمر شرکت

Abstract

هدف: امروزه پایداری شرکتی به عنوان یک رفتار ارزشی و اخلاقی در ارتباط با تصمیم­گیری شرکت­ها درباره موضوعاتی همچون مدیریت منابع انسانی و محیطی، سلامت کاری و روابط اجتماعی است. طبق نظریه چرخه عمر، سازمان ها با توجه به منابعی که در اختیار دارند، در هر یک از مراحل چرخه عمر، رفتار متفاوتی در قبال جامعه و نیز رسیدن به توسعه پایدار، از خود نشان می دهند. لذا هدف این پژوهش بررسی سطح عملکرد پایداری شرکتی در مراحل مختلف چرخه عمر شرکت و بررسی تاثیر عملکرد پایداری شرکتی بر ارزش افزوده اقتصادی در طی مراحل چرخه عمر شرکت است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی و پژوهش­های پس-رویدادی است و همچنین از منظر هدف پژوهش کاربردی محسوب می شود. در این پژوهش تعداد 91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 1388 الی 1396 مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از تحلیل کوواریانس و رگرسیون حداقل مربعات بهره­گیری شده است. یافته­ها: نتایج نشان داد که سطح عملکرد پایداری در طی مراحل چرخه عمر شرکت متفاوت است و عملکرد پایداری شرکت در مرحله بلوغ چرخه عمر به اوج خود می رسد. از سوی دیگر عملکرد پایداری شرکتی در مراحل رشد و بلوغ اثر مثبت و معناداری بر ارزش افزوده اقتصادی دارد. نتیجه­گیری: با توجه به یافته های پژوهش، هر چه شرکت­ها به مرحله رشد و بلوغ نزدیک تر می شوند، به منظور ایجاد مزیت رقابتی، کسب مشروعیت اجتماعی و نیز استفاده بهینه از منابع به اقدامات پایداری روی آورده و این امر موجب ایجاد ارزش افزوده اقتصادی برای شرکت­ها می شود. دانش­افزایی: دستاورد پژوهش حاضر این است که بینش ارزشمندی را در زمینه‌ی توسعه مبانی نظری پایداری شرکتی و سودمندی عملکرد پایداری شرکتی در مسیر ارزش‌آفرینی شرکت‌ها فراهم می‌نماید. جنبه نوآوری این پژوهش بکار­گیری نظریه چرخه عمر شرکت در عملکرد پایداری شرکتی است.