سهم امید و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان

Abstract

هدف این پژوهش تعیین سهم امید و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان بود. برای این منظور در پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی، از بین مراجعه‎کنندگان به مراکز خدمات مشاوره و روان‎شناسی شهر تهران، 160 نفر را، که حداقل دو جلسه از روان‌درمانی آن‌ها گذشته بود، به صورت نمونه‌برداری هدفمند انتخاب و با استفاده از پرسشنامة واحدهای ذهنی امید و انتظار درمان و احساس بهبود ارزیابی کردیم. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که امید و انتظار درمان 5/93 درصد واریانس احساس بهبود، 3/87 درصد واریانس آشفتگی نشانه، 1/93 درصد واریانس روابط بین فردی و 9/90 درصد واریانس کنش‎وری نقش اجتماعی را تبیین می‎کند. یافته‎های این پژوهش نشان می‌دهد که امید و انتظار درمان سهم معنادار در احساس بهبودی مراجعان دارد.