اندازه‎ های عوامل تنیدگی ‎زای شغلی: پرسشنامه، روش اجرا و نمره ‎گذاری

Abstract

اسپکتور و جکس در سال 1998 اندازه‎های عوامل تنیدگی‎زای شغلی¹ (MJS) را تدوین کردند. این آزمون 20 مادّه دارد و سه حیطه اصلی تنیدگی شغلی را می‎سنجد. مقیاس تعارض بین فردی در محیط کار² (ICAWS)، با 4 مادّه به ارزشیابی تعارض‎های بین فردی در محل کار به عنوان مهم‎ترین منبع تنیدگی‎زای شغلی می‎پردازد. این تعارض‎ها از مخالفت‎ تا حمله‎ بدنی به همکاران متفاوت و به ‎شکل آشکار (مانند بی‎ادبی با همکار) یا ناآشکار (مانند شایعه‎سازی در مورد همکار) است. مقیاس محدودیت‎های سازمانی³ (OCS) با11مادّه ابزار ارزیابی محدودیت‎هایی است که با عملکرد شغلی تداخل دارد. محدودیت‎های موقعیتی متداول در سازمان‎ها شامل تجهیزات معیوب، اطلاعات نارسا یا مزاحمت‎های دیگران است. سیاهه بار کمّی کار⁴ (QWI) با 5 مادّه مقدار یا کمّیت کار در حرفه را اندازه‎گیری می‎کند. این آزمون را می‎توان به صورت گروهی یا فردی اجرا کرد و محدودیت زمانی برای پاسخ دادن به آن وجود ندارد. ویژگی‎های روان‎سنجی اندازه‎های عوامل تنیدگی‎زای شغلی در نمونه‎هایی از فرهنگ‎های متفاوت با مشاغل مختلف (اسپکتور و جکس، 1998؛ <em>اسپکتور، چن و اکونل، 2000؛ </em>باکا و بازینسکا، 2016؛ <em>فاکس، اسپکتور و مایلز، 2000؛ کوفی، داگدیل و تاترسال، 2004؛ مکیکانگس و کیننونن، 2003؛ </em>نعمت‎طاوسی، 1389، 1392، 1393) تأیید شده است.