تأثیر ترکیب قید سرعت با قیود روش‌های صریح، بدون خطا و استنباط قیاسی بر ظهور خودکاری در مهارت پرتاب دارت

Abstract

وقتی ورزشکاری از درجات آزادی رهاشدۀ خود نهایت استفاده را می‌کند، به او نخبۀ حرکتی می‌گویند. هدف از این پژوهش بررسی نخبگی از طریق ترکیب قید سرعت با قیود روش‌های صریح، بدون خطا و استنباط قیاسی بود. 21 دانشجوی تربیت بدنی از دانشگاه خوارزمی (سه نفر از مطالعه خارج شدند 18=3-21) به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. شرکت‌کنندگان در سه گروه متفاوت صریح، بدون خطا و استنباط قیاسی مهارت پرتاب دارت را در چهار جلسه، هر جلسه بیست بلوک و هر بلوک شش کوشش انجام دادند تا در نهایت 480 تکرار در مهارت پرتاب دارت داشته باشند. آزمون‌های آنوا یکطرفه،کروسکال والیس، تی زوجی و ویلکاکسون برای بررسی معنا‌داری فرضیه‌ها به‌کار رفتند. نتایج آزمون‌های این مطالعه نشان داد که یادگیری ضمنی در اثر ترکیب قید سرعت با قیود هر سه روش به ظهور می‌رسد (05/0(P ≤. افزودن قید سرعت به روش‌های آموزش صریح، استنباط قیاسی، و بدون خطا موجب ضمنی شدن این روش‌ها می‌شود. همچنین در روش بدون خطا، نظم سیستم را تغییر داده و تعداد خطاها را افزایش می‌دهد. با وجود این برای نتیجه‌گیری قاطعانه، مطالعات بعدی بهتر است با استفاده از دستگاه‌های ثبت فعالیت عضلانی درجات آزادی را ملاک نخبگی قرار دهند. این نتایج می‌توانند به مهارت‌آموزان، مربیان و به‌خصوص معلمان ورزش در اتخاذ روش‌های آموزش کارامد با توجه به محدودیت زمانی کمک کنند.