بررسی تاثیر ابزارهای سنتی بازاریابی سیاسی بر رفتار رای دهندگان

Abstract

تمایل بیش از پیش دولت­ها به برقراری یک نظام دموکراتیک حتی تنها در قالب کلمه جمهوری، مشارکت عامه جامعه در فرآیند انتخابات را اجتناب ناپذیر می­کند. از سویی دیگر، بی تفاوتی روزافزون ملت­ها نسبت به تعیین سرنوشت خویش در تمام دنیا، حکومت­ها را با چالشی جدی رو به رو کرده است. لذا غالب سیاسیون برآنند تا در ابتدا جهت مشارکت در انتخابات به ایجاد انگیزه در میان عامه جامعه همت گمارند و سپس با به کارگیری تدابیری جهت تصاحب کرسی­های قدرت، مورد اعتماد مردم واقع شوند. بازاریابی سیاسی از جمله مفاهیمی است که با در اختیار گذاشتن ابزارهایی به مدد فعالان حوزه سیاست آمده است. این پژوهش به بررسی تاثیر ابزارهای سنتی بازاریابی سیاسی بر رفتار رای دهندگان از منظر نخبگان سیاسی پرداخته است. در این تحقیق ابزارهای بازاریابی سیاسی به شاخص­هایی تقسیم و تاثیر شاخص­ها بر رفتار رای دهندگان با استفاده از پرسشنامه­ای مشتمل بر 25 پرسش مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جزو تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی می­باشد که به صورت میدانی انجام شده است. دانشجویان و اساتید مقاطع تحصیلات تکمیلی رشته­های مدیریت و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران مرکزی و علوم تحقیقات تهران به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده است. روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای و حجم نمونه 343 نفر بوده است. یافته­های تحقیق، تاثیر استفاده از ابزارهای سنتی بازاریابی سیاسی بر رفتار رای دهندگان را البته متفاوت از یکدیگر تایید می­کند. لذا به نظر می­رسد با عنایت به کاهش انگیزه ملت­ها در فرآیند انتخاب حکام خود، یافته­های پژوهش حاضر که برای اولین بار در ایران انجام گرفته است، می­تواند در افزایش مشارکت مردم در جریان انتخابات کارساز افتد.