مفهوم و جایگاه چکامه در زبان فارسی نوین
(ندگان)پدیدآور
آذری, پرویز معتمدینوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
بیش از یک سده است که دانشمندان خاورشناس و ادبا در تلاشند تا ریخت و قالب شعر و سرودهای پیش از اسلام ایران را یافته و تعریف و سرچشمة و سرآغاز شعر فارسی، به ویژه چکامه را تعین کنند. در این زمینه عقیدههای گوناگونی ابراز شده است. گروهی ریشههای چکامههای فارسی را در دورههای پیش از اسلام جستجو کردهاند و بر این باورند که چکامه در ایران از دیرباز رواج داشته است. گروه دیگری برخلاف این، بر این باورند که شعر در زبان فارسی در اثر تماس و یا نزدیکی و تأثیرگذاری زبان عربی بر فارسی به وجود آمده است. از آنجا که بر اثر تغییر خط و زبان فارسی در درازای تاریخ چند هزارسالة ایران - از فارسی باستان یا اوستایی به فارسی میانی یا پهلوی و سپس از پهلوی به فارسی دری- و در اثر بحرانهای سیاسی و نابسامانیهای اجتماعی - حملة عربها و یورش مغولها در چند نوبت- بیشترین گنجینههای ادبی و فرهنگی ایران از میان رفته و در نتیجه سند کتبی فراوانی در این زمینه در دست نمیباشد، پاسخ قاطع به این پرسش نیازد به پژوهشهای فراوان دارد.
کلید واژگان
اوستاپهلوی
چکامه
سروده
فارسی نوین
شماره نشریه
40تاریخ نشر
2007-11-221386-09-01
ناشر
دانشگاه تهرانشاپا
2588-41312588-7092




