نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمجیدى, دکتر محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:45:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:45:09Z
dc.date.available1399-07-09T02:45:09Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:45:09Z
dc.date.issued2005-03-21en_US
dc.date.issued1384-01-01fa_IR
dc.identifier.citationمجیدى, دکتر محمدرضا. (1384). بررسی امکان فهم وجواز تفسیر قرآن در دیدگاه فریقین. مجله علمی "پژوهشهای فقهی", 1(1)fa_IR
dc.identifier.issn2008-8388
dc.identifier.issn2423-6195
dc.identifier.urihttps://jorr.ut.ac.ir/article_10978.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/226340
dc.description.abstractیا عدم جواز تکلیفی و وضعی تفسیر، نقاط اشتراک متعددی دارند. جمعی در میان فریقین، به عدم جواز تفسیر حکم داده اند; ولی اکثر آنان فهم قرآن را میسور و تفسیر را روا می دانند. با مقارنه ادله عدم جواز تفسیر به دو نقطه مشترک دست می یابیم: دلیل بر عدم جواز تفسیر که مستند به روایات نهی از تفسیر به رأی است و عدم دلیل بر جواز تفسیر که مبتنی بر این ادعاست که شیوه قرآن در رساندن پیام هایش ویژه و از محاورات عرفی و سیره عقلا در تمسک به ظواهر الفاظ، بیرون است. آنان که تفسیر را روا می دانند با استناد به آیات و روایات متعدد اثبات کرده اند که روش قرآن در مقام تخاطب همسان با سیره عقلاست و در پرتو همین ادله نیز، معنای واقعی روایات نهی از تفسیر را آشکار سا خته ا ند.fa_IR
dc.format.extent460
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپردیس فارابی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی "پژوهشهای فقهی"fa_IR
dc.relation.ispartofReligious Researchesen_US
dc.subjectامکان فهم و جواز تفسیر قرآنfa_IR
dc.subjectتفسیر به رأیfa_IR
dc.subjectتفسیر تطبیقیfa_IR
dc.subjectتفسیر قرآنfa_IR
dc.subjectجواز تکلیفی تفسیرfa_IR
dc.subjectجواز وضعی تفسیرfa_IR
dc.titleبررسی امکان فهم وجواز تفسیر قرآن در دیدگاه فریقینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume1
dc.citation.issue1


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد