بررسی ارتباط هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه های شهر جیرفت در سال 1392

Abstract

پیشرفت تحصیلی و جلوگیری از افت تحصیلی دانشجویان یکی از مهمترین نگرانی‌های مسؤولان آموزشی دانشگاه‌ها، دانشجویان و خانواده‌های آنهاست که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. یکی از عواملی که به نظر می رسد بر پیشرفت تحصیلی مؤثر است، هوش هیجانی می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان می باشد. این مطالعه ی توصیفی_تحلیلی همبستگی بر روی 303 نفر از دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی، آزاد و ملی شهر جیرفت در سال 1392 انجام شد. جهت سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل نیمسال گذشته و معدل کل و برای سنجش هوش هیجانی، پرسشنامه ی استاندارد هوش هیجانی برادبری_گریوز مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نسخه ی 19 نرم افزار SPSS و روش‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی تست، آنوا، کای دو، ضریب همبستگی پیرسون) تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس نتایج این پژوهش، پیشرفت تحصیلی دانشجویان در سطح متوسط قرار داشت. ارتباط معنا‌داری بین پیشرفت تحصیلی با دانشگاه محل تحصیل، جنسیت و وضعیت سکونت وجود داشت (00/0P=). میانگین نمرات مقیاس‌های خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه به ترتیب 58/5±81/82، 93/13±47/70، 30/7±36/81، 26/10±44/73 و میانگین نمره ی کلی هوش هیجانی دانشجویان 26/9±02/77 بود که نشان دهنده ی هوش هیجانی متوسط دانشجویان می باشد. بر اساس نتایج بین هوش هیجانی و تمام مقیاسهای آن و متغیرهای سن، ترم و مقطع تحصیلی ارتباط معنادار وجود داشت (05/0=P). آزمون آماری پیرسون، ارتباط معناداری بین پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانشجویان نشان داد. لذا انتظار می رود با گنجاندن مفهوم هوش هیجانی در برنامه ی آموزشی دانشگاه ها، به دانشجویان کمک کرد تا بهتر با فشارهای تحصیلی و اجتماعی مقابله کنند و کمتر دچار افت تحصیلی گردند.