اثرات علیّ مدیریت آموزشی و رفتاری استادان برکاهش رفتارهای مخرب کلاسی بواسطه خودکارآمدی

Abstract

در تحقیق حاضر، مدل اثرات علیّ مدیریت آموزشی و رفتاری کلاسی استادان دانشگاه بر کاهش رفتارهای مخرب کلاسی دانشجویان بواسطه خودکارآمدی طراحی و آزمون شد. کلیه استادان دانشگاه پیام نور اهواز، جامعه آماری تحقیق را تشکیل داده اند که از بین آنها 156 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسش نامه مدیریت آموزشی، رفتاری و رفتارهای مخرب کلاسی محقق ساخته (2017) و مقیاس خودکارآمدی نظامی، شوارتزر و جروسلم(1996) استفاده گردید. تحلیل داده ها از طریق نرم افزار Spss و Amos صورت گرفت. تحلیل داده ها از برازندگی مدل پیشنهادی خبر می دهد. نتایج تحلیل همچنین نشان داد مدیریت آموزش و مدیریت رفتار کلاسی استادان دانشگاه، در کاهش رفتارهای مخرب کلاسی دانشجویان اثر علیّ منفی و همین متغیرها(مدیریت آموزش و مدیریت رفتار کلاسی) در افزایش خودکارآمدی استادان دانشگاه اثر علیّ مثبت و خودکارآمدی استادان دانشگاه، در کاهش رفتارهای مخرب کلاسی دانشجویان اثر علیّ منفی دارد. تحقیق حاضر، پیشنهاد می دهد برای کاهش رفتارهای مخرب کلاسی دانشجویان، به ارتقاء و تقویت مدیریت آموزش، مدیریت رفتار و خودکارآمدی استادان دانشگاه اهتمام نمود.