یادگیری تلفیقی و اثر بخشی آن در آموزش پرستاری: مطالعه مروری

Abstract

استفاده از یک الگوی تدریس، به تنهایی قادر به پیشبرد یادگیری نیست و به منظور ایجاد دوره‌های فعال یادگیری و ایجاد زمینه فکر کردن در یادگیرندگان، باید تلفیقی از طیف‌های آموزشی و الگوهای تدریس استفاده کرد. یادگیری تلفیقی، رویکردی جدید در طراحی آموزشی است که به عنوان به کارگیری بیش از یک روش، استراتژی، تکنیک یا رسانه در آموزش تعریف می‌شود. هدف از این مطالعه مروری، بررسی و ارائه‌ی منسجم موضوعات مرتبط با مبحث یادگیری تلفیقی، با تکیه بر آموزش پرستاری است. مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که محتوای لازم برای نگارش آن از طریق جستجوی پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، SID، IranMedex، Magiran به دست آمده است. کلید واژه‌های مورد استفاده شامل Blended، Integrated، Teaching، Learning و Nursing به صورت مجزا و ترکیبی بودند. تعداد 80 محتوای مستند منتشر شده بین سال‌های 2000 تا 2017 مرتبط با موضوع یادگیری تلفیقی انتخاب و بررسی گردید و از این میان 20 مقاله مرتبط با موضوع مورد استفاده قرار گرفت. پس از بررسی متون مرتبط با یادگیری تلفیقی، به موضوعاتی مانند مفهوم، اهداف، مزایا و چالش‌های یادگیری تلفیقی در علوم پزشکی و به خصوص آموزش پرستاری پرداخته شده است. همچنین در بسیاری از این مطالعات استراتژی استفاده از برنامه‌های آموزشی تلفیقی، حمایت شده و شواهد نشان می‌دهند که این روش‌ها باعث افزایش سطح دانش و مهارت فراگیران می‌شوند. یادگیری تلفیقی بر شیوه‌های آموزش سنتی ارجحیت دارد و با در نظرگرفتن مزایای شیوه آموزش سنتی در کنار سایر روش‌های نوین، امکان تحقق یادگیری عمیق و فعال را فراهم خواهد کرد.