بررسی مفاهیم، ضرورت و فنون مشاوره در مثنوی معنوی*

Abstract

اسناد تاریخی و متون دینی بیانگر آن است که از دیر باز، مشاوره و راهنمایی نه به عنوان یک شغل و حرفه، بلکه به عنوان یکی از وظایف مهم مذهبی و اجتماعی مطرح بوده است. قرآن و سایر منابع معتبر اسلامی، به صراحت خداوند را اولین راهنما و معلم انسان‌ها معرفی می‌نماید که برای راهنمایی بشر به سعادت دنیوی و اخروی، راهنمایان و پیامبرانی را مبعوث کرده است. بعد از پیامبر گرامی اسلام| و معصومان^، علما و دانشمندان اسلامی نیز با بهره‌گیری از قرآن و منابع اسلامی، به بیان ضرورت و اهمیت، اصول، روش‌ها و کاربردهای مشاوره پرداخته‌اند. آثار علمی و پژوهشی دانشمندان مسلمان سرشار از جملات نغز و حکیمانه در باب مشاوره و راهنمایی است. یکی از مهم‌ترین این آثار، مثنوی معنوی، سرودۀ جلال‌الدین محمد بلخی است که در آن، ضمن تعریف مشاوره، آثار، پیامدها، اصول و مهارت‌های مشاوره بیان شده است.