طرحی برای ساماندهی روش شرحنویسی بر مثنوی
(ندگان)پدیدآور
محمدی, معصومهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مثنوی معنوی مولوی مهمترین منظومة عرفانی زبان و ادب فارسی است. اقبال مخاطبان بسیار موجب شد شرحنویسی بر این منظومه پس از درگذشت مولوی آغاز شود و تاکنون نیز ادامه داشته باشد. در شرحنویسی بر آثار فارسی روش و شیوة مشخصی برای تبیین نکات رعایت نمیشود؛ در شروح مثنوی نیز رویهای مشخص و یکسان و الگویی منظم برای چگونگی توضیح مفاهیم و نحوه شرح پیچیدگیهای ابیات وجود ندارد؛ ازاینرو روششناسی و ارزیابی کارآمدبودن شیوة شارحان نیز میسّر نیست. بدین ترتیب، ضرورت دارد الگویی مبتنی بر مهمترین مؤلفههای شکلدهندة ابیات مثنوی طراحی شود تا بتوان شرحی متناسب با نیاز مخاطبان فراهم آورد؛ همچنین شروح مثنوی را ازنظر روش و شیوة شرح ارزیابی کرد. در این مقاله برای طراحی الگوی روش شرح مثنوی کوشش میشود ابیات مثنوی با شیوة آماری «نمونهگیری طبقهبندی»، بررسی و مهمترین مؤلفههای شکلدهندة آن شناسایی شود. به کمک این الگو میتوان متناسب با نیاز مخاطبان شرحی روشمند نوشت و نیز شیوة تبیین توضیحات در شروح مثنوی را ارزیابی کرد
کلید واژگان
مثنوی معنویروش
شرحنویسی
الگو
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2019-08-231398-06-01
ناشر
انجمن ترویج ادب فارسیUniversity of Isfahan




